Wednesday 20 April, 2011

ವಿಧಿಯ ಆಟ - ಅವಳ ಅವನ ಮಿಲನ

ಗೆಳೆಯರೊಂದಿಗೆ ಚಲನಚಿತ್ರ ನೋಡುವುದೇ ಕಡಿಮೆ. ಅಂದು ಅವಳು ಯಾವುದೊ ಹೊಸ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತೀನಿ ಎಂದು ಸಮ್ಮತಿ ಸೂಚಿಸಿದ್ದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಬಿಳಿ ಚುಡಿದಾರ ಧರಿಸುವ ಮನಸಾಯಿತು.. ಅದರ ತಂಗಿಯರೆಲ್ಲ (ಬಿಳಿ ಓಲೆ, ಬಿಳಿ ಬಳೆ, ಬಿಳಿ ಸರ, ಬಿಳಿ ಹಣೆಬೊಟ್ಟು) ಇದ್ದಾರ ನೋಡಿದಳು.. ಹಣೆಯದು ಇರಲಿಲ್ಲ, ಮರುಕ್ಷಣವೇ ಅಂಗಡಿಗೆ ಧಾಳಿ ಮಾಡಿ ತಂದಳು.. ಅಲಂಕಾರ ಶುರುವಾಯಿತು.. "Sajna Hai Mujhe Sajna ke li a" ಹಾಡಿಕೊಂಡು.. ಅಲಂಕಾರ ಮುಗಿಸಿ, ಕನ್ನಡಿ ನೋಡುತ್ತಾ.. "ಆಹಾ, ಸುಂದರಿ.. ನಿನ್ನ ನೋಡಿದರೆ ರಾಜಕುಮಾರ ಎತ್ತಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.. " ಎಂದು ಪಟ್ ಅಂತ ಕನ್ನಡಿಯ ಸುಂದರಿಗೆ ಮುತ್ತನ್ನಿತ್ತು, ಬಿಳಿ ಕೈ-ಚೀಲದಲ್ಲಿ cell ಮತ್ತೆ ೧೫೦ ರುಪಾಯನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕೆಳಗೆ ಹೋದಳು..

ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದವರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ, ಅವಳ ರಥ ಏರಿದೊಡನೆ ಅವಳಿಗೆನೋ ಮಿಂಚಿನ ಪುಳಕವ. "ಅದು ಚಲನಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಸಂಭ್ರಮವೋ ಅಥವಾ ಹೊಸ ಪರಿಚಯದ ಕುತೂಹಲವೋ?" . ಅವಳ ಬಾಲ್ಯದಿಂದ ಅವಳು ೧೦ ಚಿತ್ರ ಚಿತ್ರ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ದರೆ ಹೆಚ್ಚು.. ಹೆಚ್ಚು ಜನರನ್ನ ಹತ್ತಿರವೂ ಸೇರಿಸಿರಲಿಲ್ಲ.. ಆದ್ದರಿಂದ ಯಾವುದು ಅನ್ನುವುದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ..

ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಹಾಡನ್ನು ಹಾಡುತ್ತ ಸಾಗಿದಳು.. ಇನ್ನೇನು ಚಿತ್ರ ಮಂದಿರ ಸೇರಬೇಕು ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಬಂತು.. "ಅಯ್ಯೋ.. ದೇವರೇ.. ನಾನು ಬಿಳಿ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡಾಗೆ ಮಳೆ ಬರಬೇಕಾ?"  ಎಂದು ಗೊಣಗಾಡಿದಳು.. "ಎಷ್ಟು ಬೇಗ ಆಗತ್ತೋ ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಸೇರೋಣ" ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿ ಚಿತ್ರಮಂದಿರ ಸೇರಿದಳು.. 

Gate ಒಳಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕೆಲವು ಪರಿಚಯದ ಮುಖಗಳು ಕಂಡವು, "ಬಂದೆ.. Park ಮಾಡಿ ಬರುತ್ತೀನಿ" ಎಂದಳು.. ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ಆ ಅಪರಿಚಿತನ ಪರಿಚಯಕ್ಕೆ ಕಾಯುತ್ತಿತ್ತು.. ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳ ಕೇಳಿದ್ದಳು.. ಅವನ ರೂಪು ರೇಷೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಚಿತ್ರ ಮನದಲ್ಲಿತ್ತು.. ಅವನು ಇತರರಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನ, ಯೋಚನಾ ಲಹರಿಯೇ ಬೇರೆ ಎನಿಸಿತ್ತು ಅವಳಿಗೆ..ಅವಳು ಕೇಳಿದ ಮಾತುಗಳಿಂದ..

ಮೆಲ್ಲನೆ ನಡೆದು ಹೋದಳು, ಗೊತ್ತಿರೋ ಮುಖಗಳ ನಡುವೆ ಅವಳೇ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾ ನೋಡಿದಳು.. ಊಹೂಂ.. ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ..  "ಬಿಡು.. ಯಾರೋ ಏನೋ.. ತುಂಬಾ ಉತ್ಸಾಹ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ.." ಎಂದುಕೊಂಡಳು..

ಗೊತ್ತಿರುವರು ಹೊಸ ಮುಖಗಳ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸ ತೊಡಗಿದರು.. "ಅವನು" ಎಂದಾಗ ಕಿವಿ ನೆಟ್ಟಗಾಯಿತು.. ಆ ಚಿತ್ರ ಈ ಪಾತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊಂದುತ್ತಿತ್ತು.. ಇವಳು ಎಲ್ಲರನ್ನು ಮಾತಾಡಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಕಿವಿ ಇಂದ ಕಿವಿ ವರೆಗೆ ನಕ್ಕು "Hi " ಎಂದು ಕೈ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿದಳು.. ಅವನಿಂದ ಗಂಭೀರ ಮುಖಭಾವ, ಒಂದು ಕುತ್ತಿಗೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಬಂದಿತ್ತು.. ಅವಳ ಉತ್ಸಾಹದ ಬೆಂಕಿಗೆ ನೀರು ಬಿದ್ದಿತ್ತು, ಕಿವಿಯ ಹತ್ತಿರ ಇದ್ದ ತುಟಿಗಳು ಮೆಲ್ಲನೆ ಅದರ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಮರಳಿದವು.. "ಎಷ್ಟು ಕೊಬ್ಬು ಮಗನಿಗೆ, ಒಂದು ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು Hi  ಹೇಳೋಕ್ಕೆ ಆಗೋಲ್ವ? ಮಾತಾಡಿಸಿದರೆ ಕೇಳು ನಿನ್ನ.. ಮಗನೆ.. ನೀನೇನೋ ಬಹಳ ಚಂದದ ಮನುಷ್ಯ.. ಅಂತ ತಿಳಿದಿದ್ದೆ.. ನಿನ್ನನ್ನ ಅಷ್ಟು ಏರಿಸಲೇ ಬಾರದಿತ್ತು.. ನನ್ನದೇ ತಪ್ಪು.. ಥೂ.. ನನಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬುದ್ಧಿ ಕಲಿಸಿದೆ" ಎಂದು ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಬೈಕೊಂಡು ಚಿತ್ರಮಂದಿರದ ಒಳಗೆ ನಡೆದಳು..

ಅವಳು ಹೋಗಿ ಅವಳ ಗೆಳತಿಯರ ಪಕ್ಕ ಕೂತಾಗ ಅವಳ ಪಕ್ಕದ ಕುರ್ಚಿ ಖಾಲಿ ಇದ್ದದ್ದು ನೋಡಿದಳು.. "ಅವನೇನಾದರು ಬಂದರೆ  ಸರಿ ಇರೋಲ್ಲ " ಎಂದು ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಯೋಚಿಸಿದಳು, ಗೆಳತಿಯರೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿದಳು.. "Do you mind if I sit here? " ಎಂಬ ಗಂಡು ಧ್ವನಿ ಬಂದಾಗ, ಅವಳ ಯೋಚನೆ ನಿಜವಾಗಿತ್ತು.. ಅವನು ಕೇಳುತಿದ್ದನು.. ಇವಳು ಮತ್ತೆ ಕಿವಿ ಇಂದ ಕಿವಿಗೆ ನಕ್ಕು "No.. Not at all" ಎಂದಳು.. "ಎಲ್ಲಿ ಹೋಯಿತೇ ನಿನ್ನ ರೋಷ ಆವೇಶ ಎಲ್ಲ? ಹೇಡಿ ನೀನು.. ಅವನಿಗೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಣ್ಣು ಎಂದರೆ ಏನು ಅಂತ ತೋರಿಸಬಹುದಿತ್ತು.. " ಅವಳಿಗೆ ಅವನ ಧ್ವನಿ ಬಹಳ ಇಷ್ಟ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು.. ಏನು ಮಾಡುವುದು.. ಬೇಡ ಅನ್ನೋ ಮನಸಾಗಲಿಲ್ಲ..

 ಆ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ನಗುವುದಕ್ಕೂ ಬರುತ್ತದೆ ಅಂತ ಚಿತ್ರ ನೋಡುವಾಗ, ಯಾವುದೊ ತುಣುಕಿಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೆ ತಿಳಿಯಿತು..
ಚಿತ್ರದ ನಡುವೆ ಮಾತು ಆಡಲಿಲ್ಲ.. ಚಿತ್ರ ಮುಗಿಯಿತು, ಅಂದಿನ ಭೇಟಿ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಏಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ,ಅವಳೇ ಮತ್ತೆ ಜೋರಾಗಿ ಕೈ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತಾ  "Bye " ಮಾಡಿ ಕಳುಹಿಸಿಕೊಟ್ಟಳು..

ಬುದ್ಧಿ ಯಾವಾಗ ಬರತ್ತೆ ನಿಂಗೆ? ಎಂದು ತಲೆ ಚೆಚ್ಚಿಕೊಂಡಿತು ಅವಳ ಬುದ್ಧಿ..

2 ಅನಿಸಿಕೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯ:

ಅಶ್ವಿನಿ/ Ashwini said...

ಮು೦ದೆ ಅದಾದ್ದು ಏನು ? ಅವನು ಅವಳ ರಾಜಕುಮರನಾದನೆ ? ಅವಳನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋದನೇ ?

Sahana Rao said...

ಏನಾಯಿತು.. ಏನಾಯಿತು.. ಕಾಡು ನೋಡಿ ಮುಂದಿನ ಅಂಕಣಗಳಲ್ಲಿ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.. :)