ಬುನ್ನಿ ಬಹಳ ಹಠ ಮಾಡೋದು ಕಲಿತಿದ್ದಾಳೆ. ನೆನ್ನೆಯ ಒಂದು ಘಟನೆಯೇ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆ.
ಒಂದು ಸೌತೆಕಾಯಿಯ ಒಂದು ಹೋಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಮನೆಯೆಲ್ಲಾ ಓಡಾಡುತ್ತ ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದಳು. ಈಗೀಗ ಬಹಳ ಚಪ್ಪಲಿ ಬಿಡುವ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಹೋಳನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಹಾಕಿ ಚಪ್ಪಲಿ ಹಿಡಿಯಲು ಹೋದಳು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವಳ ಅಪ್ಪ ಅವಳನ್ನು ಹಿಡಿದು, ಅಳುತ್ತ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಸೌತೆಕಾಯನ್ನ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು, ಬಿಸಾಕು ಅಂದರು.
ಸುದೀತಿಗೆ ಕೆಂಡಾಮಂಡಲ ಕೋಪ ಬಂತು. ಅಯ್ಯಾ.. ಯಾ.. ಅಂತ ಅರುಚೋಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದಳು.. ಅವಳ ಅಪ್ಪ
ಅಪ್ಪ: ಬುನ್ನು, ಇಲ್ಲಿ ನೋಡು.. Keyyyy (ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತ)
ಸುದೀತಿ: ಹಾ.. ತಾ.. (ಎಂದು ಅಳು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿತು)
-- ೨ ಘಳಿಗೆಯ ನಂತರ --
ಊಯಾಆಆ ವಯಾ...ಅಯಾ... ನಮಗಂತೂ ಕಿವಿಯಿಂದ ರಕ್ತ ಬರೋದೊಂದು ಬಾಕಿ.. ಅಮ್ಮ ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಸೌತೆಕಾಯನ್ನ ಕತ್ತರಿಸಿ ಅವಳ ಕೈಗೆ ಇಡುವವರೆಗೂ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ತಾರಸಿ ಅಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿ ಇದೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ..
0 ಅನಿಸಿಕೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯ:
Post a Comment